Alaor Soares, percussiedocent: ‘Braziliaanse muziek brengt een soort liefdesgevoel’
’s Avonds is hij muzikant, overdag geeft hij les op scholen; Alaor Soares (64) begon met onderwijzen aan het conservatorium, daarna deed hij teambuildingsessies voor bedrijven, maar inmiddels staat hij meestal voor een klas. Samba, Braziliaanse en Latijnse percussie, streetbeats, djembé: de Braziliaanse percussiedocent is over álles enthousiast: ‘Percussie is communicatie’, vindt hij.
Waar kom ik vandaan?
Als Alaor Soarez een klaslokaal met leerlingen binnenkomt, laat hij ze raden waar hij vandaan komt. Dat hij Braziliaans is, vinden kinderen meestal leuk: ‘Er hangt altijd een positief gevoel omheen. Het praten over Brazilië brengt me dichtbij de kinderen. Of het nou om sport, carnaval of muziek gaat.’
Eigenheid in zijn lessen
In de loop der jaren heeft Alaor een eigen manier van lesgeven ontwikkeld. Hij splitst de groep in drie delen, die ieder een eigen patroon leren. Die drie ritmes passen bij elkaar, als een arrangement. ‘Dat is belangrijk, zodat kinderen niet alleen een patroontje leren, maar ook merken dat ze elkaar nodig hebben om tot iets groots te komen. Dat doet iets met de samenwerking. Muziek is nodig voor kinderen: in de les communiceren we met elkaar door de percussie. Je moet naar elkaar luisteren en ik wil dat kinderen dat leren. Ik wil ze die ingrediënten voor hun leven meegeven.’
Iedereen aan de slag
Tamboerijnen, bellen, shakers en surdo’s (grote Braziliaanse trommels) brengt Alaor mee naar de workshops. Iedereen krijgt een instrument. ’Bij streetbeats neem ik ook emmers mee. We beginnen met de hand, daarna met een stok en we doen ook nog body percussion. Het is een hele reis, een ritmische reis, die wij maken. In korte tijd maak je een superleuk resultaat. Daarom is het misschien ook wel zo populair: het is veilig, gezellig, interactief, en met veel resultaat.’’
De liefde voor muziek
Leerlingen praten vóór en na de workshop totaal anders met elkaar, vertelt Alaor: ‘Dat merk ik altijd. De muziek brengt de groep naar een andere dimensie. Aan het eind van de workshop is iedereen een beetje dichter bij elkaar. Muziek maken is magisch, het brengt mensen bij elkaar. Het brengt een soort liefdesgevoel.’‘
Met zo’n zelfde gevoel bekijkt Alaor ook het geven van de workshops. ‘Ik word nooit wakker met de gedachte: hmm, ik moet werken. Nee, ik denk: yes, ik ga iets leuks doen vandaag! Iedere school is anders. Iedere keer is een nieuw avontuur, het is nooit hetzelfde. Ik vind het superleuk, echt de beste baan die er bestaat.’